جناب آقای مهندس حسین منصوری نژاد دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران، از رساله خود با عنوان «بهبود تخمین تابع حالت حدی در تحلیل قابلیت اطمینان مکانیزیم های کامپایلنت» به راهنمایی آقایان جناب دکتر کامران دانشجو در تاریخ 1401/12/22 ساعت 16:00 دفاع می کنند.
اساتید داور داخلی: دکتر اسماعیل خان میرزا / دکتر محرم حبیب نژاد کورایم
اساتید داور خارجی: دکتر مهدی فکور / دکتر اصغر ابراهیمی
چکیده رساله:
تحليل قابليت اطمينان سازه بصورت ارزیابی احتمال خرابی سازه با تعيين نمودن شرایطی که در آن از توابع حدی تجاوز شود، تعریف میشود. به منظور طراحیِ قابل اعتماد سيستمهای مهندسی، بایستی عدم قطعيتهای موجود در پارامترهای طراحی (مانند ابعاد و خواص ماده) و نيروهای اعمالی لحاظ شوند. پيش بينی قابليت اطمينان سازهها و مکانيزمها از ضروریات استفاده آنها در سيستمهای دارای اهميت بالا (مانند سيستم های فضایی و ماهواره ها) است. با توجه به وجود توابع حدیِ ضمنی در اکثر مکانيزمهای مهندسی و هزینه های بالا در استفاده از روشهای عددی متعدد جهت پيشبينی قابليت اطمينان، ارائه روشی ساده، دقيق و ارزان قيمت در این موضوع از اهميت بالایی برخوردار است.
در بخش اول این رساله سعی شده است ابتدا فاکتورهای طراحی نامعين مکانيزمها مورد بررسی قرار گرفته و روشهای تحليل قابليت اطمينان در مکانيزمهای بازشونده ارزیابی شود. سپس ویژگیها و مشخصات مکانيزم های ماهواره و مکانيزمهای کامپليانت بيان میشود. سپس با بررسی چالشها و خلاءهای تحقيقاتی موجود در تحليل قابليت اطمينان مکانيزمهای کامپليانت، روشی بهينه، دقيق و سریعی برای تحليل قابليت اطمينان این مسائل تدوین شده است. بر این اساس دو روش PSO-JPD و RBF-JPD به عنوان دو روش مناسب برای تحليل قابليت اطمينان مکانيزم ها تدوین شده و کارایی آنها با استفاده از مثالهای پراستفاده متنوعی مورد سنجش قرار گرفته است. در بخش بعدی، از روشهای تبيينشده در این رساله، در تحليل قابليت اطمينان انواع مکانيزم های کامپليانت استفاده شده است. در نهایت با طراحی مکانيزم بوم خودبازشونده، قابليت اطمينان خروجی آن مورد بررسی قرار میگيرد. هدف اصلی این رساله بررسی چالشها و خلاءهای تحقيقاتی موجود در تحليل قابليت اطمينان مکانيزمهای کامپليانت و سپس طراحی و تدوین روش بهينه، دقيق و سریع برای تحليل قابليت اطمينان این مسائل است.
